Od czasu, gdy Cooper i jego załoga przybywają na planetę Millera są jednymi z najważniejszych i szorstkich momentów w świecie. InterstellarCzas dylatacji na planecie i jej konsekwencje zasługują na wyjaśnienie. W pościgu za znalezieniem exoplanety zdolnej do wspierania życia człowieka, Cooper i jego załoga podróżują przez tajemniczy wąwoł po ustaniu oczu na trzech planetach. Ich pierwszym celem w tej podróży jest planeta Millera, świat oceaniczny, w którym odkrywca Laura Miller był pierwszym obozem bazowym. Mając nadzieję, że planeta Millera będzie w stanie utrzymać życie ludzkie, czyni ich drogę do niego.
Gdy Miller i załoga docierają do celu, znajdują trzy planety wokół supermasywnej czarnej dziury Gargantua. Podczas gdy jeden z członków załogi, Romily decyduje się pozostać na orbicie i studiować grawitację Gargantui, inni kierują się na powierzchnię planety Millera, mając nadzieję na znalezienie odpowiedzi. Jednakże, wraz z tymi wynikami, rzeczy poruszają się z grimem, gdy nie tylko widzą zagrożenie dla olbrzymich fal pływowych na planecie, ale także doświadczają ekstremalnej dylatacji czasu. Jest to załamanie tego, co oznacza, co powoduje, i jak sprawia, że śmierć Millera jest smutna. Interstellar.
Planet's Time Dilation Is Caused by the Nearby Black Hole (ang.).
Zgodnie z teorią ogólnej teorii względności Einsteina, masa i energia wykształcają się w przestrzeń i czas. To zakrzywienie czasoprzestrzeni to, co nazywa się grawitacją. Od czasu jest bezpośrednio dotknięty grawitacją, zgodnie z teorią Einsteina, przejście czasu jest względnie różne w regionach, które doświadczają różnych pól grawitacyjnych. Z tego powodu, gdy ciało niebieskie jest bliżej silnego pola grawitacyjnego z masywną gwiazdą, planetą lub czarną dziurą, upływa wolniej w porównaniu z obiektem, który doświadcza słabszego grawitacyjnego wyciągu. W: InterstellarPlaneta Millera jest blisko czarnej dziury Gargantua.
Ponieważ czarna dziura tworzy ogromną krzywiznę w czasoprzestrzeni z polami grawitacyjnymi, planeta Millera doświadczyła skrajnej dylatacji czasu. Z tego powodu dylatacja z polach grawitacyjnych Gargantui, czas na planecie Millera porusza się stosunkowo wolniej od Ziemi. Dokładnie, na każdą godzinę na planecie Millera, przez siedem lat przechodzi na Ziemię dla Coopera i jego załogi. Interstellar Okazuje się, że Cooper i jego zespół spędzali 23 lata, cztery miesiące i osiem dni na Ziemi, co sugeruje, że ich liczba spadła w ciągu trzech godzin i 17 minut.
RELATED: „Interstellar’ Ending & Space Travel Explain” (ang.).
Jak historia planety jest związana z śmiercią Millera - Śmierć More Tragic.
Zgodnie z ówczesną Ziemią, Laura Miller przybyła na planetę lat przed Cooperem i zespołem. Jednak ze względu na efekt dylatacji, zmarła zaledwie kilka minut przed przybyciem Coopera i jego ekipy. Ta teoria względności sprawia, że śmierć Millera jest bardziej tragiczna, ponieważ mimo że ciężko spędzała jakiś czas na planecie przed jej śmiercią, wszyscy wiedzieli o niej przez kilka lat. Sama myśl o względnej izolacji, którą doświadczyła przez wiele lat spędzając na planecie w czasach Ziemi, dając znaczną część swojego życia w badaniach nad futurystycznymi, kiedy mogłaby dokonać tak dużo więcej na Ziemi.
Góry Hansa Zimmera symbolizują dylatację czasu planety.
Oryginalny wynik Hansa Zimmera dla Christophera Nolana. Interstellar"Mountains", który gra na scenie planety, ma stałe dźwięki w tle. Teoria sugeruje, że każdy kleszcz w ścieżce dźwiękowej może reprezentować dzień na Ziemi. Potwierdzony przez Redditora. RedditWydaje się, że nawet mama tej teorii wydaje się dodać, sugerując, że Hans Zimmer musi umyślnie skomponować ścieżkę dźwiękową, aby upewnić się, że jest on w tandemie. Interstellar"Związane przedstawienie czasu. Dźwięk kleszczy się także stopniowo zwiększa bliższy Cooperowi i jego załogę, co odzwierciedla, jak pole grawitacyjne wzrasta, gdy docierają na powierzchnię.
Podczas gdy żadne oficjalne potwierdzenie nie zostało potwierdzone przez tę teorię, jest ono w sferze możliwości, że Hans Zimmer był niezwykle kalkulacyjny na temat kleszczy. Po tym, nie był to pierwszy raz, kiedy kompozytor muzyki manipulował jego ścieżką dźwiękową, dopasowując się do filmu Christophera Nolana. Na przykład przedtem. InterstellarHans Zimmer i Christopher Nolan wykorzystali muzykę jako urządzenia narracyjne. Wstęp"Scena otwierająca, przedstawiająca powolną wersję "Non, Je ne Regrette Rien" Edith Piaf w celu podkreślenia, jak czas jest wolniejszy w snach w porównaniu do czasu rzeczywistego.
