Από τη στιγμή που ο Cooper και η άφιξη του πληρώματος του στον πλανήτη του Μίλερ είναι μία από τις πιο κρίσιμες και θλιβερές στιγμές στον πλανήτη του Μίλερ. Interstellar, ο χρόνος αποπληθωρισμός στον πλανήτη και οι συνέπειές του αξίζουν μια εις βάθος εξήγηση. Κατά την επιδίωξη της εύρεσης ενός εξωπλανήτη ικανού να υποστηρίξει την ανθρώπινη ζωή, ο Cooper και το πλήρωμα του ταξιδεύουν μέσα από μια μυστηριώδη σκουληκότρυπα μετά τη ρύθμιση των ματιών τους σε τρεις πλανήτες. Ο πρώτος προορισμός τους σε αυτό το ταξίδι είναι ο πλανήτης του Μίλερ, ένας ωκεάνιος κόσμος όπου ο εξερευνητής Laura Miller ήταν ο πρώτος set base camp. Ελπίζοντας ότι ο πλανήτης του Μίλερ θα είναι σε θέση να συντηρήσει την ανθρώπινη ζωή, κάνουν το δρόμο τους προς αυτήν.
Καθώς ο Miller και το πλήρωμα φτάσουν στον προορισμό τους, βρίσκουν τρεις πλανήτες γύρω από μια υπερμεγέστατη μαύρη τρύπα, Gargantua. Ενώ ένα μέλος του πληρώματος, Romily, αποφασίζει να μείνει πίσω σε τροχιά και να μελετήσει τη βαρύτητα του Gargantua, άλλοι κατευθύνονται στην επιφάνεια του πλανήτη Μίλερ, ελπίζοντας να βρουν απαντήσεις στις απαντήσεις που αναζητούν. Ωστόσο, με αυτό που ακολουθεί, τα πράγματα παίρνουν μια ζοφερή στροφή, όταν όχι μόνο αντιμετωπίζουν την απειλή των γιγαντιαίων παλιών κυμάτων στον πλανήτη, αλλά και βιώνουν ακραία χρονική αποπληθωρισμό. Εδώ είναι μια κατάρρευση του τι σημαίνει διχασμού χρόνου, τι το προκαλεί, και πώς κάνει τον θάνατο του Μίλερ να λυπείται. Interstellar. .
Ο χρόνος που ο πλανήτης του Μίλερ προκαλείται από την κοντινή μαύρη τρύπα
Σύμφωνα με τη θεωρία του Αϊνστάιν της γενικής σχετικότητας, της μαζικής και της ενεργειακής πολεμικής ή του «καλλιεργημένου» του ιστού του χώρου και του χρόνου. Αυτή η θεραπεία του διαστημικού χρόνου είναι αυτό που αναφέρεται ως βαρύτητα. Δεδομένου ότι ο χρόνος επηρεάζεται άμεσα από τη βαρύτητα, σύμφωνα με τη θεωρία του Αϊνστάιν, το πέρασμα του χρόνου είναι σχετικά διαφορετικό σε περιοχές που βιώνουν διαφορετικά βαρυτικά πεδία. Λόγω αυτού, όταν ένα ουράνιο σώμα είναι πιο κοντά στο ισχυρό βαρυτικό πεδίο από ένα τεράστιο αστέρι, πλανήτη ή μαύρη τρύπα, ο χρόνος πάνω του περνά πιο αργό σε σύγκριση με ένα αντικείμενο που βιώνει μια ασθενέστερη βαρυτική έλξη. Στην πραγματικότητα InterstellarΟ πλανήτης του Μίλερ είναι κοντά σε μια υπερμαζική μαύρη τρύπα, Gargantua.
Δεδομένου ότι η μαύρη τρύπα δημιουργεί μια τεράστια καμπυλότητα στο διάστημα με τα βαρυτικά πεδία της, ο πλανήτης του Μίλερ βιώνει ακραία διχασμό χρόνου. Λόγω αυτής της χρονικής σχέσης από τα βαρυτικά πεδία της Gargantua, ο χρόνος στον πλανήτη του Μίλερ κινείται σχετικά πιο αργός από τη Γη. Συγκεκριμένα, για κάθε μία ώρα στον πλανήτη του Μίλερ επτά χρόνια περνούν στη Γη για τον Cooper και το πλήρωμα του. Interstellar Αποκαλύπτεται ότι ο Cooper και η ομάδα του πέρασαν είκοσι τρία χρόνια, τέσσερις μήνες και οκτώ ημέρες στον πλανήτη του Μίλερ, υποδηλώνοντας ότι ήταν περίπου εκεί για τρεις ώρες και δεκαεπτά λεπτά.
Το “Interstellar” Ending & Space Travel εξήγησε
Πώς ο καιρός του πλανήτη κάνει τον θάνατο του Μίλερ πιο τραγικό
Σύμφωνα με την εποχή της Γης, η Laura Miller έφτασε στον πλανήτη νερού χρόνια πριν από τον Cooper και την ομάδα. Ωστόσο, λόγω του αποτελέσματος αποπληθωρισμού, πέθανε μόνο λίγα λεπτά πριν ο Cooper και το πλήρωμα του φτάσουν στον πλανήτη. Αυτή η σχετικότητα κάνει τον θάνατο του Μίλερ όλο και πιο τραγικό γιατί αν και δεν πέρασε καθόλου χρόνο στον πλανήτη πριν από το θάνατό της, όλοι ήξεραν ότι ζούσαν αρκετά χρόνια χωρίς εκείνη στη Γη. Η απλή σκέψη της σχετικής απομόνωσης που βίωσε περνώντας χρόνια στον πλανήτη στην εποχή της Γης, θέτοντας ένα σημαντικό μέρος της ζωής της σε μάταιη έρευνα όταν θα μπορούσε να κάνει τόσα περισσότερα στη Γη, είναι απλά τραγική.
Πώς τα βουνά του Hans Zimmer συμβολίζει την ώρα του πλανήτη
Το αρχικό σκορ του Hans Zimmer για το Christopher Nolan InterstellarΤο "Mountains", το οποίο παίζει κατά τη διάρκεια της πλανητικής σκηνής του Μίλερ, έχει έναν σταθερό ήχο στο παρασκήνιο. Μια θεωρία υποδηλώνει ότι κάθε τσιμπούρι στο soundtrack φαίνεται να αντιπροσωπεύει το πέρασμα μιας ημέρας στη Γη. Όπως επιβεβαίωσε ο Redditor (μέσω του Redditor) Redditt) ακόμη και τα μαθηματικά αυτής της θεωρίας φαίνεται να προσθέτουν, υποδηλώνοντας ότι ο Hans Zimmer Zimmer πρέπει σκόπιμα να ενορχηστρώσει το soundtrack για να εξασφαλίσει ότι είναι σε συνδυασμό με αυτό. InterstellarΗ σύνθετη απεικόνιση του χρόνου. Ο ήχος τσιμπήματος επίσης επιταχύνει σταδιακά τον στενότερο Cooper και το πλήρωμα του φτάνουν στον πλανήτη, αντικατοπτρίζοντας τον τρόπο με τον οποίο το βαρυτικό πεδίο αυξάνεται καθώς φθάνει στην επιφάνεια.
Ενώ δεν έχουν γίνει επίσημες επιβεβαιώσεις γύρω από αυτή τη θεωρία, είναι στο πεδίο της πιθανότητας ότι ο Hans Zimmer ήταν εξαιρετικά θερμιδοφόρος σχετικά με τα τσιμπούρια στο σκορ. Μετά από όλα, αυτή δεν θα ήταν η πρώτη φορά που ο μουσικός συνθέτης χειρίστηκε τα soundtracks του για να ταιριάζει στην σύνθετη απεικόνιση του χρόνου του Christopher Nolan στις ταινίες. Για παράδειγμα, πριν InterstellarΟ Hans Zimmer και ο Christopher Nolan χρησιμοποίησαν τη μουσική ως μια συσκευή αφήγησης Αποδοχή«Η σκηνή του ανοίγματος με μια αργή έκδοση του “Non, Je ne Regrette Rien” για να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο ο χρόνος τρέχει πιο αργός στα όνειρα σε σύγκριση με τον πραγματικό χρόνο.
